«Έκαναν οίστρο της ζωής
το φόβο του θανάτου»
.jpg)
Σύριοι πρόσφυγες πολέμου, μεταξύ τους και έγκυες γυναίκες, ξεκινούν τέλη ενός κρύου και βροχερού Νοέμβρη απεργία πείνας και
καθιστική διαμαρτυρία στο Σύνταγμα,
διεκδικώντας πολιτικό άσυλο για να μπορέσουν
να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες όπου βρίσκονται δικοί τους άνθρωποι.
Μετανάστες έγκλειστοι στο
στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας, χωρίς ορίζοντες ελευθερίας και ζωής, καταφεύγουν σε
απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και την βάρβαρη καταστολή από τους
δεσμοφύλακες τους.
Ο Ηρακλής Κωστάρης και ο Νίκος Ρωμανός, κρατούμενοι στις ελληνικές
φυλακές, μπαίνουν σε απεργία πείνας απαιτώντας εκπαιδευτικές άδειες για να
μπορέσουν να φοιτήσουν στις σχολές που πέρασαν με εξετάσεις, όπως ορίζουν οι νόμοι της αστικής
δικαιοσύνης. Τις άδειες αυτές αρνούνται προκλητικά οι διαχειριστές της,
υπακούοντας στις άνωθεν εντολές αυτών που πριν από λίγους μήνες θέλανε τόσο
υποκριτικά να τιμήσουν τους φυλακισμένους
σπουδαστές. Η ίδια εξουσία που πριν από 6 χρόνια εκτέλεσε εν ψυχρώ τον
φίλο του Νίκου Ρωμανού μπροστά στα μάτια του, τώρα κοιτάει ανάλγητη τον αργό
θάνατο ενός παλικαριού, που κατάφερε με τις πράξεις του και την αξιοπρέπεια του
να ξεμπροστιάσει ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας.
Τι οδηγεί ανθρώπους με διαφορετικές πολιτικές πορείες και διαδρομές
ζωής ν’ απαντούν στην πολιτική αναλγησία του κράτους με την ίδια τους την ζωή;
Τι τους ωθεί να αναδεικνύουν σε πολύτιμο μέσο πάλης αυτό που για τους
κυβερνώντες δεν έχει καμιά αξία;
Η προέλαση ενός νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού όπου η εξουσία
εκλαμβάνει την ίδια τη ζωή ως αντικείμενο των υπολογισμών της, διατηρώντας το
«απόλυτο δικαίωμα» να αποφασίζει για το ποιες ζωές είναι άξιες να βιωθούν και
ποιες όχι. Σε ποιες ζωές αρμόζουν
δικαιώματα και σε ποιες όχι. Σε αυτήν την εξοντωτική επίθεση
αναγκάζονται ν’ απαντήσουν παλεύοντας για ελευθερία και δικαιοσύνη.
Σε αυτόν το βάρβαρο ολοκληρωτισμό, στον σχεδόν
απόλυτο εσωτερικό έλεγχο της εξουσίας, που ξυπνάει μνήμες φασιστικών
κυβερνήσεων, αντιστέκονται με το ύστατο
μέσο πάλης, την απεργία πείνας, οι Σύριοι πρόσφυγες, οι έγκλειστοι μετανάστες
της Αμυγδαλέζας, ο Κωστάρης και ο
Ρωμανός. Για να μην κριθεί το μέλλον από
το φόβο και την υποταγή. Για να μην κυριαρχήσει ο ζόφος. Είμαστε μαζί τους…
Αντιφασιστική
Συνέλευση Αλληλεγγύης (Α.Σ.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου