Πόσες ακόμα δολοφονίες;

Την Παρασκευή 1η Φλεβάρη η δημοτική αστυνομία της Αθήνας καταδιώκει μετανάστες μικροπωλητές στο σταθμό του ΗΣΑΠ στο Θησείο. Ο 38χρονος Babakar Ndiaye από τη Σενεγάλη πέφτει από ύψος 7 μέτρων στις γραμμές του τρένου και πεθαίνει. Δυνάμεις των ΜΑΤ απωθούν με δακρυγόνα μετανάστες και αλληλέγγυους που συγκεντρώνονται για να διαμαρτυρηθούν. Δυο βδομάδες πριν, στα Πετράλωνα, δύο Έλληνες νεοναζί είχαν δολοφονήσει τον 26χρονο Shehzdad Luqman από το Πακιστάν.

Υπάρχουν στα αλήθεια κάποιοι/ες που αναρωτιούνται ακόμα πώς φτάσαμε ως εδώ;

Που δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί τέτοια αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων κατά  των μεταναστών/στριών, σε δρόμους, πλατείες, μέσα μαζικής μεταφοράς, μέσα στα ίδια τους τα σπίτια;

Όταν στις οθόνες των τηλεοράσεων «κλαίγονται» για το έθνος, ωρύονται για τους «ξένους» και διαφημίζουν νεοναζί από το πρωί ως το βράδυ,

Όταν η κυρίαρχη πολιτική βασίζεται στο δόγμα της μηδενικής ανοχής, όχι μόνο απέναντι σε όποιον/α αντιστέκεται, αλλά και σε κάθε είδους διαφορετικότητα,

Όταν μέρος των καθηκόντων  των αστυνομικών (όλων των λογιών), των φασιστών και των υποστηρικτών τους είναι να εξοντώσουν με κάθε τρόπο «τους σκουρόχρωμους, επικίνδυνους που κλέβουν τις δουλειές και κάνουν την ζωή μας πιο δύσκολη», ειδικά  σε περίοδο οικονομικής κρίσης,

Όταν ο ρατσισμός γίνεται νόμος, αφού στα νοσοκομεία οι μετανάστες/στριες πληρώνουν παραπάνω από τους ντόπιους και στα σχολεία μορφώνονται τα παιδιά τους που στα 18 τους θα αποτελέσουν την νέα φουρνιά παράνομων μεταναστών,

 Ε, τότε μπορούμε να πούμε με σιγουριά  ότι «το κράτος οπλίζει και οι φασίστες εκτελούν» μπροστά στα μάτια ενός σιωπηλού κομματιού της κοινωνίας.

Να τους σταματήσουμε… Ντόπιοι και μετανάστες μαζί!

Τώρα, περισσότερο από ποτέ, εμείς στους δρόμους και οι φασίστες με τους υποστηρικτές τους στις τρύπες τους.

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 14/2 (18:00, Καμάρα)

Αντιφασιστική Συνέλευση Αλληλεγγύης