Ούτε στη Νεάπολη, Ούτε Πουθενά!

Σήμερα, 16 Νοέμβρη, παραμονή της επετείου του Πολυτεχνείου, το αντιφασιστικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη, έκανε ένα μεγάλο βήμα εμπρός! Η πορεία στην περιοχή της Νεάπολης-Καλλιθέας, μακριά από το "ασφαλές" κέντρο, είχε παλμό, προκάλεσε το ενδιαφέρον των γειτονιών απ' όπου πέρασε, και, τηρουμένων των αναλογιών, είχε και αρκετά σημαντική συμμετοχή κόσμου. Γράφουμε "τηρουμένων των αναλογιών" γιατί την ίδια ώρα υπήρχαν προγραμματισμένες σε διαφορετικά σημεία της Θεσσαλονίκης άλλες αντιφασιστικές εκδηλώσεις, πράγμα που μας άγχωνε για την πολυδιάσπαση του κόσμου. Επιπλέον, την τελευταία στιγμή προέκυψε και συγκέντρωση συμπαράστασης στη ΓΑΔΘ για τους τρεις συλληφθέντες συνδικαλιστές ( ένας δάσκαλος, δύο της ΠΟΕ-ΟΤΑ). Φάνηκε όμως ότι το αντιφασιστικό κίνημα μεγαλώνει ολοένα και έχει πια τη δυνατότητα να στηρίζει δυναμικά παράλληλες χρονικά δράσεις και εκδηλώσεις, ιδίως όταν υπάρχει πνεύμα συνεργασίας και αλληλεγγύης, όπως στην περίπτωση του Συντονιστικού των φοιτητικών συλλόγων και της antifa salonica που μετέθεσαν για αργότερα το βράδυ τις προγραμματισμένες τους εκδηλώσεις, ώστε να στηριχτεί από κόσμο η πορεία στη Νεάπολη.

 Ανταποκρινόμενοι/ες λοιπόν στο κάλεσμα της Αντιφασιστικής Συνέλευσης Αλληλεγγύης, 200-250 αντιφασίστες και αντιφασίστριες, ανάμεσα στους οποίους και αρκετοί από την περιοχή της Νεάπολης,  ξεκινήσαμε με πανό και συνθήματα (βλέπε video) γύρω στις 18:00 από την πλατεία Περιστέρια, λίγο πάνω από την παλιά Λαχαναγορά για μια διαδήλωση στους δρόμους μιας γειτονιάς με πολλούς μετανάστες, αλλά και, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αρκετούς φασίστες. Παράλληλα με την πορεία γίνονταν μοιράσματα κειμένων, πετάγονταν τρικάκια, τοποθετούνταν αντιφασιστικά αυτοκόλλητα, γράφονταν συνθήματα με σπρέι (που δεν ήταν ομολογουμένως και πολύ ευπρόσδεκτα σε κάποιους τοίχους πολυκατοικιών) και σβήνονταν ναζιστικά σύμβολα και συνθήματα. 

Από όπου κι αν περνούσε η πορεία ο κόσμος έβγαινε στα μπαλκόνια, κοντοστεκόταν στα πεζοδρόμια,  κοιτούσε μέσα από τα μαγαζιά. Υπήρξαν κάτοικοι που χειροκρότησαν, άλλοι που μας έλεγαν "μπράβο" ή σήκωναν τη γροθιά τους στον αέρα (όπως εκείνος ο άντρας με το πλατύ χαμόγελο στο παράθυρο του διαμερίσματός του στις εργατικές κατοικίες της Ξηροκρήνης). Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όλοι έδειξαν περιέργεια και ενδιαφέρον για ένα γεγονός που σπάνια συμβαίνει στη γειτονιά τους και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ζητούσαν από μόνοι τους να πάρουν ένα από τα κείμενα που μοιράζονταν.

Φασίστες δεν συναντήσαμε πουθενά -πού ήταν άραγε κρυμμένοι; (πιθανόν εκεί που ήταν από το πρωί παρά τις απειλές και τις φήμες ότι θα κάνουν παρεμβάσεις σε σχολεία για τη 17η Νοέμβρη). Η μόνη στιγμή που υπήρξε κάποια ένταση ήταν όταν ένα Παόκι ρώτησε τι είμαστε εμείς και κάποιοι του απάντησαν μάλλον επιθετικά.

Μετά από δύο έντονες ώρες στους δρόμους της Νεάπολης και στις εργατικές κατοικίες της Ξηροκρήνης επιστρέψαμε στα Περιστέρια χαμογελαστοί και πιο αισιόδοξοι για να ανανεώσουμε το ραντεβού μας στην μεγάλη πορεία του Πολυτεχνείου που φέτος θα έχει εκ των πραγμάτων ακόμη πιο έντονα αντιφασιστικά χαρακτηριστικά. Κοινή ήταν η διαπίστωση ότι θα πρέπει να πληθύνουν και να βαθύνουν οι δράσεις μας στις γειτονιές εκτός και κέντρου και ιδιαίτερα στα δυτικά όπου και πρόβλημα με τους φασίστες υπάρχει, αλλά και δυνατότητα παρέμβασης.

Όλοι μαζί να σβήσουν οι Ναζί!