Η αρθρογραφία πάνω στις διάφορες πτυχές του φαινομένου του φασισμού και του ναζισμού προσφέρει πλέον καθημερινά πολύ ενδιαφέροντα κείμενα. Αποφασίσαμε λοιπόν για χρηστικούς λόγους και για να αποφύγουμε το spam, να επιλέγουμε κάθε μια-δυο ημέρες όσα πέφτουν στην αντίληψή μας και να τα αναρτούμε όλα μαζί με μια μικρή περιγραφή και ένα σύντομο χαρακτηριστικό απόσπασμα. Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, κάντε κλικ στον τίτλο.
1) Η τοπογραφία του τρόμου
Μια περιήγηση του Πιγκουίνου στο μουσείο για το Ναζισμό που έχει δημιουργηθεί στο Βερολίνο. Η επιλογή των φωτογραφιών και τα σχόλια που τις συνοδεύουν είναι εξαιρετικά.
"Στο μέσον της έκτασης [των κυβερνητικών κτιρίων των Ναζί στο Βερολίνο], οι Γερμανοί έχουν φτιάξει πολύ προσφάτως ένα λιτό μουσείο από μέταλλο και γυαλί, για να στεγάσουν το δύσκολο και ενοχικό θέμα του Ναζισμού. Μέσα από μία σειρά φωτογραφικών ντοκουμέντων και σύντομων κειμένων, επιστρέφουν σε μία από τις πλέον καταίσχυντες στιγμές της πανανθρώπινης ιστορίας: την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και την πραγμάτωση της φασιστικής ιδεολογίας."
Με αφορμή τις δηλώσεις του Παναγιώταρου για τον Σχορτσιανίτη, μια απολαυστική αποδόμηση της χρυσαυγίτικης εκδοχής της ιδεολογίας του "καθαρού αίματος" και του ρατσισμού.
"Στη θέση τους μπορούμε να βάλουμε κάποιες 100% ελληνικής καταγωγής αλλά παραγνωρισμένες προσωπικότητες, όπως ο Ιμπραήμ Πασά Παργαλί, μεγάλος βεζύρης του σουλτάνου Σουλεϊμαν του Μεγαλοπρεπή (του οποίου ο πατέρας ήταν επίσης 75% Έλληνας αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας), ο Τουργκούτ Ρεΐς, διάσημος κουρσάρος της Μπαρμπαριάς και μπεϋλέρ-μπεης της Μεσογείου την ίδια εποχή, και ο στρατηγός του Ιμπραήμ και γνωστός ήρωας της κ. Ρέας Γαλανάκη, Μανόλης ή Γιάννης Παπαδάκης, πιο γνωστός ως Ισμαήλ Φερίκ Πασάς. Ατυχώς κάποιες μικρές επιμειξίες μας αποτρέπουν από το να προσθέσουμε στην ίδια λίστα το Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα και τον ίδιο τον Ιμπραήμ, αλλά μπορούμε να τσοντάρουμε με τον Αθηναίο τύρρανο Ιππία (100% Έλλην) που στα γεράματα έκανε το σύμβουλο του Δαρείου πριν τη μάχη του Μαραθώνα, κι αν οι Αθηναίοι δεν είναι του γούστου των Χρυσαυγιτών βάζουμε ένα βασιλιά της αρχαίας Σπάρτης, το Δημάρατο, παραβλέποντας τη λεπτομέρεια ότι υπήρξε σύμβουλος του Ξέρξη. Στην ίδια ρότα, μπορούμε να επαινέσουμε την 100% ελληνικότητα του Εφιάλτη του Ευρυδήμου, όπως και πλήθους αγνώστων (μα γιατί άραγε;) κουκουλοφόρων συνεργατών των Ναζί στην κατοχή."
Μπορεί να μην είναι ακριβώς μέλη του αντιφασιστικού μετώπου, αλλά οι Μητροπολίτες -ανάμεσα στους οποίους και ο Άνθιμος!- με την παρέμβασή τους απονομιμοποιούν τη ΧΑ στα μάτια ενός κόσμου στον οποίο προς το παρόν τα επιχειρήματα και ο λόγος μας έχουν ελάχιστη διείσδυση.
"Ο ένας μετά τον άλλο οι Μητροπολίτες παίρνουν θέση κατά της ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής δηλώνοντας ότι ο ρατσισμός, η βία και η ξενοφοβία που καλλιεργεί δεν ταιριάζουν με τη διδασκαλία του Χριστού."
Ο Νίκος Σαραντάκος μας θυμίζει μέσα από την αφήγηση του Ασημάκη Πανσέληνου ότι ακόμη και μεσούντος του πολέμου οι εγχώριοι φασίστες δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τους Ιταλούς -και όχι μόνο- ομολόγους τους.
"Τον Δεκέμβριο του 1940, ενώ στα βουνά της Αλβανίας συνεχίζονταν οι μάχες, που είχαν πια πάρει νικηφόρα τροπή για τον ελληνικό στρατό, ο υποδιοικητής της Ασφάλειας Παξινός (αργότερα τον εκτέλεσαν οι Άγγλοι για άνθρωπο των Γερμανών) κάλεσε στην Ασφάλεια αρκετούς αρθρογράφους εφημερίδων και περιοδικών, τους περισσότερους αριστερούς, για να τους επιπλήξει επειδή στα άρθρα τους καλούσαν τον ελληνικό λαό να πολεμήσει το φασισμό -και όχι απλώς και γενικώς τους Ιταλούς."
Μια προσπάθεια κοινωνικής και πολιτισμικής χαρτογράφησης των ανθρώπων που συσπειρώνονται γύρω από τη Χρυσή Αυγή. Του Στέλιου Ελληνιάδη.
"Με την κρίση, ξαφνικά, όλα γίνονται πιο ρεαλιστικά. Όλη η συσσωρευμένη κοινωνική κυτταρίτιδα βγαίνει στο προσκήνιο. Όχι μόνο στις εκπομπές του Σταρ και του ΤελεΣίτι, αλλά και στο δρόμο, στα χωριά, τις γειτονιές, και στη Βουλή. Τα κοινωνικά ναυάγια εμφανίζονται πλέον όχι ως καρικατούρες, αλλά ως υπερπαραγωγή . Ένας στρατός ψυχικά και πνευματικά κουρελήδων στο προσκήνιο, διεκδικώντας μερίδιο από την εξουσία. Με μίσος για τη δημοκρατία, τις τέχνες και τα γράμματα. Οι αναθυμιάσεις της υποκουλτούρας."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου